Julia Boix-Vives's Blog


Julia Boix-Vives is born in the montain area : Savoie - France. She is living and working in Eindhoven - The Netherlands
Performances, multimedia installations, animations, fotos and graphics are the artistic medias she uses to express her intimate universe popping up from her unconscious, dreams and wanderings …



20120311

Pas dormir Bosch Parade 2012

  
20, 23, 24 June 2012
 Pas dormir 
Performance on the Aa river, 's Hertogenbosch
with a 7 meter fabric doll and 18 barbershop singers





-->
"Pas Dormir / Night Nurse"

A man's choir is streaming down the Aa river on 3 rafts, singing for a giant white rag doll.
The text expressing her fears of seeing her inner darkness is carried by a very slow and dark lullaby.
The doll's head, eyes closed, is lying on a stainless steel table while the other parts of her body are attached to the raft with ropes and spread around calmly floating in the water.
As the choir, casually pulls back on board the limbs to reconstitute the doll's body on two other tables, as a sort of reversed dissection operation, the doll wakes up.
She now has to face the darkness of the outside world. Under the excessive mens manipulation, the body jumps compulsively on the tables. Dislocated again, the doll's limbs falls back in the water.


A bord de 3 radeaux un choeur d'homme descend le cours de la rivière Aa. Il chante pour une poupée géante de chiffon blanc. Le texte, porté par une très lente et sombre berceuse, exprime ses craintes face à son sombre intérieur.
La tète de la poupée repose les yeux fermés sur une table en acier chromé. Les autres parties de son corps sont dispersés attachés aux radeaux par des cordes, flottant tranquillement sur l'eau.
Le choeur remonte à bord les membres et reconstitue avec attention le corps de la poupée sur deux autres tables. Sorte d'opération de dissection à l'envers.
Là elle se réveille et doit maintenant se confronter à l'obscurité du monde extérieur.
Sous la manipulation excessive des hommes le corps se met à sauter compulsivement.
La poupée se disloque à nouveau et les membres retombent dans l'eau.


Een mannenkoor dat zich op drie vlotten bevindt zakt zingend de rivier de Aa af.
Het zingt een gigantische witte lappen pop toe.
De tekst, gedragen door een zeer traag en donker slaapliedje, drukt de angst uit waarmee ze haar donkere binnenste aanschouwt. 
Het hoofd van de pop rust met de ogen dicht op een verchroomde tafel. 
De andere lichaamsdelen liggen verspreid en rustig drijvend in het water, door touwen verbonden met de vlotten. 
Het koor trekt de ledematen aan boord en herbouwt aandachtig het lichaam van de pop op de twee andere tafels. Een soort omgekeerde ontleding.
Ineens wordt ze wakker en wordt nu geconfronteerd met haar zwarte kijk op de buitenwereld. 
Door de overmatige manipulatie van de mannen begint haar lichaam dwangmatig te stuiteren. De pop valt weer uit elkaar en de ledematen vallen opnieuw in het water.